CLAROMONTIUM

I.

CLAROMONTIUM

Urbs Galliae, Averniae primaria Episcopalis sub Archiepiscopo Bituricensi, ampla et bene culta. In colle, ad radices montium, in tractu Limania, ad amnem Arcier, qui post in Elaverim cadit. Ex ruinis Gergoviae crevit: primo Gergovia, dein Augustonemetum: tandem Arvernum, Arverna civitas, et Clarus Mons dicta, an ab arce editissima? Hanc frustra obsedit

Caesar, Comm. l. 7. Turrim hîc, e larice, incombustibilem tum fuisse, refert Caelius Rhodiginus. Sub Gothis, Alanis, Wandalis, aliis, plurima passa; S. Austremonium, primum habuisse Episcopum, sub Decio et Grato Consulib. dicitur. Inter cuius successores Sidonius Apollinaris eminet. Hic a Carolo V. A. C. 1374. Comitia regni habita. Monasterium S. Illidii magnificum est, quod irrigar rivulus, olim Scateon, nunc Tiretaine dictus, super quem pons ex aqua petrificata. Vide Ptol. l. 2. c. 7. Sidon. Apoll. l. 4. Ep. 21. Gregor. Turonens. l. 3. c. 9. Ioh. Savaronem, de origine huius urbis, Duchesnium, Sansonem, de Gallia antiqua, ut et in voce Clarus Mons. Hîc Concilia A. C. 555. sub Theodoberto, Austrasiae Rege. Potro A. C. 549. 586. 1075. 1095. cum Urbanus II. Henrici Iv. Imperatoris iram fugiens, in Gallia exularet: quô Philippus I. excommunicatus, donec, Bertradâ omissâ, legitimam reciperet uxorem: et Godofredus Bullionaeus Dux belli sacri electus. Item A. C. 1124. 1130. ab Innocentio II. exule, eôdemque saeculô ab Alexandro III. itidem exule, etc. Morer.

II.

CLAROMONTIUM

oppid. Galliae in Bellovacensi agro, Comitatus titulô clarum, 5. leuc. a Bellovaco, in ortum, a Silvanecto in Boream, 7. a Compendio.

III.

CLAROMONTIUM

urbecula Galliae alias munita, in Ducatu Barensi, Comitatus cognommis caput, in colle. Vulgo Clermont en Argonne. Moenia nunc disiecta; ad amnem Ayr. 6. leuc. a Virduno in Occasum, 3. a Fano D. Menehildis. Nunc eius ditio regno Franciae annexa est.